Γιατί υπάρχουν τόσοι άνθρωποι μόνοι, αφού υπάρχουν τόσοι άνθρωποι μόνοι; Γιατί φοβόμαστε να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματά μας; Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν τόσο περίπλοκες ενώ θα έπρεπε να είναι τόσο απλές; Γιατί οι τοίχοι κατέληξαν να είναι οι αποδέκτες των μύχιων σκέψεων μας; Γιατί….; #ΑιώνιοΕρώτημα
Μια λαϊκή παροιμία λέει ότι οι τοίχοι έχουν αυτιά, αλλά επίσης έχουν και συναισθήματα. Μικρές ιστορίες αγάπης, μίσους, αγανάκτησης, απογοήτευσης αλλά και έρωτα, που κατακλύζουν την πόλη. Ιστορίες που όλοι λίγο πολύ έχουμε δει αλλά συνάμα έχουμε προσπεράσει παρόλο που όλοι μας –ναι, ακόμη κι εσύ που πιστεύεις ότι δεν!- έχουμε βιώσει κάτι ανάλογο, αν όχι εντονότερο. Ιστορίες παρμένες από τους τοίχους του δρόμου, συγκεντρωμένες στον τοίχο του διαδικτύου. Ένας τοίχος όπου οι απανταχού ερωτευμένοι, απογοητευμένοι αλλά και κάθε λογής σκεπτόμενοι άνθρωποι βρίσκουν ένα αποκούμπι στις όποιες σκέψεις και συναισθήματα τους βασανίζουν.
Πόσα λόγια έμειναν και μένουν ανείπωτα, βασανίζοντας τις σκέψεις του καθενός μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Κι αυτό γιατί; Επειδή διστάσαμε να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε. Κι όλα αυτά επειδή τα ”πρέπει” κατατρόπωσαν τα ”θέλω”. Επειδή στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να είναι μονόπλευρο προτιμήσαμε να κρατήσουμε αυτά τα συναισθήματα μας ανέκφραστα, δημιουργώντας έτσι ένα σαράκι που τρώει τα σωθικά μας αργά και σταθερά, κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Ας μην περιμένουμε λοιπόν τα βράδια για όλες αυτές τις ”μεθυσμένες” συζητήσεις. Πάρε μια βαθιά ανάσα και πες το το ρημάδι! Ο,τι κι αν είναι αυτό. #ThinkingOutLoud
Μην περιμένεις να κρυώσει κάτι για να το ζεστάνεις. Κράτα το εξ’ αρχής ζεστό και την κατάλληλη στιγμή, set it on fire! Μπορεί να είναι αυτονόητο για τους περισσότερους, όχι όμως και δεδομένο το ότι σε μια σχέση -είτε φιλική, είτε ερωτική- οι θυσίες είναι ”αναγκαίο κακό”. Αυτό μόνο αρνητικό δεν είναι, καθώς ο καθένας μας μέσα από τις θυσίες βρίσκει μέχρι που φτάνουν τα όριά του, αλλά και μέχρι που μπορεί να τα διευρύνει. Δίνεις γιατί έτσι νιώθεις και χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα, όσο τρελό κι αν ακούγεται αυτό. Γι’ αυτό την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει «κρυώνω» μην περιοριστείς σε ένα μπουφάν ή μια κουβέρτα. Κάψε τα πάντα συθέμελα! #Μπουρλόόόότο
Όλοι λίγο πολύ έχουμε περάσει μια φάση ανεκπλήρωτου και πλατωνικού έρωτα, όπου το timing στάθηκε για ακόμη μια φορά εμπόδιο. Ένα αδιαπέραστο εμπόδιο. Πόσες φορές έχουμε φωνάξει «γιατί;», πόσες φορές έχουμε αναλογιστεί «τι θα γινόταν αν…», κι άλλες πόσες φορές προσπαθήσαμε αλλά μάταια, και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Λόγω καταστάσεων, περιστάσεων, αποστάσεων, όλα αυτά έμειναν στη σφαίρα του ανικανοποίητου και του ιδανικού. Όμως η ζωή συνεχίζεται και τραβάει την ανηφόρα, μαζί κι εμάς. Μη το βάζετε κάτω, κοιτάξτε το κάρμα και το timing κατάματα και φωνάξτε του «You’re a bitch! ». #ViciousBitch
Μεγάάάάάάλο το θέμα και πολλές οι λέξεις που θα μπορούσαν να πλαισιώσουν αυτή την εικόνα. Ούτε ο καλύτερος λογοτέχνης δε θα μπορούσε να αποτυπώσει με λέξεις αυτή την εικόνα –διαβάζετε την αποτυχημένη προσπάθεια μας τόση ώρα να αποδώσουμε τρόπον τινά ένα ψήγμα αυτής. Ο καθένας μας είναι από μόνος του ένα χάος, άλλο πιο μυστηριώδες, άλλο πιο απόκοσμο, άλλο πιο μικρό και άλλο πιο απέραντο. Το θέμα είναι να βρεις το χάος σου. Το χάος που θα σε κρατάει ξάγρυπνο τα βράδια και που θα συμπληρώνει το δικό σου. Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, πόσο μάλλον ένα συναίσθημα. #TheMajestyOfChaos
Τι μπορούμε να πούμε για αυτή την εικόνα; Πόσο σημαντικό είναι ένα χαμόγελο και ταυτόχρονα πόσο σπάνιο στις μέρες μας. Και μιλάμε για το πραγματικό χαμόγελο, αυτό που δείχνει ότι και η ψυχή σου γελάει.
Όσες δυσκολίες κι αν έχει η ζωή, ένα χαμόγελο –μπορεί να μην αποτελεί τη λύση- δίνει το έναυσμα για να κάνεις το πρώτο βήμα προς την επίλυση αυτών. Το χαμόγελο είναι μεταδοτικό, γι’ αυτό χαμογελάτε με την ψυχή σας! Εξάλλου το χαμόγελο είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε με τα χείλη μας. 😉 #SmileYourHeartOut
Οι τοίχοι μπορεί να έχουν αυτιά (#ΚοινωνικόΕνδιαφέρονΓειτονιάς), έχουν όμως και στόμα και μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να τους ακούμε 🙂
Φωτογραφίες: https://www.facebook.com/ToixosGreece?fref=ts
© 2015, Μικαέλα Πανηγυροπούλου. All rights reserved. Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια από το athensvibe.gr